Kleine dingetjes in elkaar friemelen, knutselen, bezig zijn met haar handen. Het zat er al vroeg in bij plastisch chirurg Esther Moerman. Dat zij op de middelbare school al besloot om plastische chirurgie als vak te kiezen verbaasde dan ook niemand. Een vak waarin ze zowel haar sociale kant als haar creativiteit kwijt kan.
Wat is jouw specialiteit?
Esther: “In principe heb ik meerdere specialiteiten. Ik doe veel handchirurgie en borstreconstructies, maar ook algemene plastische chirurgie. Cosmetische chirurgie is er later bij gekomen, maar echt vanuit de reconstructieve chirurgie.”
Hoe is dat precies gekomen?
“Ik vind het fijn om te werken vanuit een verzekerde basis, dus om ingrepen te doen die worden vergoed door de zorgverzekeraar. Omdat ik bij het OLVG veel vrouwen jarenlang onder behandeling heb gehad voor borstreconstructies na een borstkankeroperatie, kreeg ik vaak het verzoek vanuit de patiënt om ze verder ‘op te laten knappen’, bijvoorbeeld omdat ze door de chemo en bestralingen waren afgevallen. Bij Esthetisch Centrum Jan van Goyen doe ik deze onverzekerde cosmetische ingrepen, veelal vanuit de vraag van patiënten.”
Is er een ingreep die je leuker vindt om te doen dan de ander en waarom?
“Om eerlijk te zijn niet. Ik ben er van overtuigd dat als je een vak kiest, je die kiest omdat je iets leuk vindt, graag doet en altijd op je best wilt presteren. Ik ga elke dag met plezier naar mijn werk en ik vind eigenlijk alle ingrepen die ik doe leuk. Je kan iets lastig vinden, maar ook dan ben ik gemotiveerd om het op te lossen.”
Wanneer is iets lastig?
“Wat ik in de basis lastig vind aan ons vak is dat het heel subjectief is. Daarin is bijvoorbeeld de handchirurgie vaak wat “makkelijker”. Het is een technische operatie, waarbij je de functie van de hand moet verbeteren of terug moet brengen naar de oude staat. Dat is makkelijker te zien dan wanneer je naar iemands wens een borst mooi moet maken. Dus het is heel subjectief en dat moet ik duidelijk krijgen in een gesprek.”
Zeg je wel eens ‘nee’ tegen iemand?
“Ja, als ik denk dat iemand ergens niet beter of zelfs slechter van wordt. Dus als ik geen verbetering kan geven. Dit geldt ook voor de andere plastisch chirurgen van het Jan van Goyen. We werken naast het Jan van Goyen allemaal in een groter ziekenhuis (VU, OLVG). Deze combinatie van specialisten die zowel verzekerde als onverzekerde zorg doen, vinden veel patiënten iets positiefs. Ik hoor dagelijks terug dat mensen dat waarderen, maar ook dat de dokters hier heel eerlijk zijn. Ik vind ook dat je dat moet zijn.”
Waarom laten vrouwen zich vaker behandelen dan mannen als het om cosmetische chirurgie gaat?
“Van oudsher vinden vrouwen het uiterlijk vaak belangrijker of denken dat het belangrijker gevonden wordt. Relatief is er meer druk op vrouwen vanuit de omgeving dan op mannen, maar het is wel aan het veranderen. Steeds meer mannen laten zich behandelen. Vroeger zei men ook dat je in een gezond lichaam niet snijdt, dat deed je gewoon niet. Toch zie je dat nu bijvoorbeeld borstverkleiningen bekend staan als medische ingreep. Jaren geleden zag je dat vooral oudere vrouwen deze behandeling ondergingen, nu kiezen ook steeds meer jonge vrouwen ervoor. Dus wat er ook gebeurt, er is meer mogelijk. Je hoeft niet ergens mee rond te lopen als je er last van hebt of als je iets niet mooi vindt. Het is meer geaccepteerd om er iets mee te doen.”
Waarschijnlijk ook door de vele media aandacht?
“Klopt, maar ook door de landen om ons heen. In Amerika krijgen de meeste vrouwen een borstvergroting of neuscorrectie voor hun verjaardag. Dat is in Nederland niet gebruikelijk, maar dat is wel aan het veranderen.”
Zie je wel eens patiënten met psychische klachten?
“Ja, dat komt in de plastische chirurgie veel voor en ik verwijs ook regelmatig mensen door. Dit doe ik bijvoorbeeld als mensen waarover ik me zorgen maak meer lijden onder een bepaalde klacht dan reëel is. Omdat ik een dokter ben, vind ik ook dat het mijn plicht is om dat te doen.”
Hoe ziet de samenwerking met je collega’s eruit?
“Plastisch chirurgen Joyce Florisson, Paula Roossink, Anne Katrien van de Kar en ik vormen echt een team. We werken op allerlei vlakken samen, zowel in het OLVG als in het Jan van Goyen. Uiteraard werken we ook goed samen met de mannelijke collega’s. Wat wel interessant is: ik hoor bijna elke werkdag in het Jan van Goyen dat vrouwelijke patiënten het fijn vinden dat er vrouwelijke plastisch chirurgen zijn.”
Wanneer ga je met een tevreden gevoel naar huis?
“Het gelukkigst word ik als ik mensen heb gezien die blij zijn met het resultaat van hun behandeling!”
